Η ζωή τους

Δεν έχω δει ποτέ τους ενοίκους του απέναντι διαμερίσματος ,έχουμε άλλες ώρες που ανοίγουμε τις μπαλκονόπορτες,μόνο τη μπουγάδα τους βλέπω να με χαιρετάει ζωηρά και φιλικά πρωί πρωί που ξυπνάω όταν έχει αέρα,τα χρώματα των ρούχων τους ,τους συνδυασμούς ,μπλούζες φούστες πότε πότε κανένα τζην παντελόνι,κάλτσες λαχανί,ένα όμορφο πορτοκαλί σορτσάκι,αυτό είναι για καμιά ανέμελη βόλτα στην εξοχή σκέφτομαι καπνίζοντας το πρώτο πρωινό τσιγάρο ,χαμογελώ,χαιρετάω και γω τη χρωματιστή κρεμασμένη ζωή τους που έχει περιθώρια για ωραίες βόλτες στην εξοχή,φεύγω τρέχοντας για το γραφείο.